موتورسیکلت V-Rod حاصل همکاری پورشه با هارلی دیویدسون
انجین دو سیلندر جناقی (V-Twin) از سال 1914 همزاد موتورسیکلت های هارلی دیویدسون بوده است. نمونه اولیه این انجین حجم بالا، F-head نام داشت. انجین های میان رده (750 سی سی) هارلی، Revolution X نامیده می شوند و انجین های حجم بالای این شرکت Milwaukee-Eight نام دارند. کلمه هشت در این نوع انجین (1750 تا 1920 سی سی) نشانگر وجود چهار سوپاپ در هر سیلندر است. در سال 2002 بود که هارلی دیویدسون تصمیم گرفت تا تجربه جدیدی با انجین دوسیلندر جناقی خود کند، پس سراغ خودروساز معروف آلمانی یعنی پورشه رفت. همکاری شرکتی که به ساخت موتورسیکلت های یوغور و عضلانی معروف بود با یکی از سرآمدان ظرافت در مهندسی آلمانی چیز عجیبی بود اما نتیجه ماندگاری از آن حاصل شد که V-Twin Racing Street Custom یا V-Rod (وی- راد) نام داشت.
موتورسیکلت وی- راد دریچه کاملا جدیدی را به سوی مشتریان سازنده ای باز کرد که فقط موتورسیکلت هایی با یک نوع طراحی (آمریکایی) می ساخت. موتورسیکلت وی – راد برروی شاسی لوله ای ساخته شد و از آلومینیم برای قطعاتی مثل بازوی چرخشی (Swingarm) و پنل های آن استفاده شد. زاویه 38 درجه دوشاخ جلو، چرخهای دیسکی توپر و اگزوز دوتایی با فرمی خاص از دیگر مشخصات طراحی این موتورسیکلت بود که با دیگر محصولات هارلی دیویدسون تفاوت داشت.
حتی قطعه ای که به طور معمول در موتورسیکلت های دیگر مخزن سوخت یا باک بنزین است، در این موتورسیکلت فقط وظیفه مخفی کردن جعبه ورودی هوا را داشت و مخزن واقعی بنزین زیر زین بود. ظاهر و استایل، معیار اصلی طراحی در این موتورسیکلت بود.
پیشرانه موتورسیکلت وی –راد، یک انجین آب خنک دو سیلندر جناقی با دومیل سوپاپ و حجم 1131 سی سی بود که با همکاری آلمانی ها (پورشه) ساخته شده بود. این انجین نقطه شروع استفاده از پیشرانه های آب خنک با دومیل سوپاپ (DOHC) در محصولات هارلی دیویدسون بود. توان 115 اسبی و گشتاور100 نیوتن متری این پیشرانه نیز در زمان خود عددی بود.
استراتژی طراحی برای ظاهر بهتر که هارلی دیویدسون در ساخت موتورسیکلت وی –راد دنبال کرد می توانست یا خیلی موفق باشد و باعث تاثیرات مثبت و فراگیر در سایر محصولات هارلی شود و یا تبدیل به شکستی سخت شود. در عمل هیچ کدام از این دو اتفاق نیافتاد ولی باعث ایجاد گزینه جدیدی در محصولات هارلی شد که طرفداران خود را هم پیدا کرد و به مدت 15 سال در زمره تولیدات هارلی ماند.
تاثیر اولیه این طراحی ابتکاری روی رسانه ها و مشتریان جوری بود که اولین سری از تولیدات این موتورسیکلت مثل برق فروش می رفت. اگرچه میزان فروش این محصول به اندازه سایر محصولات هارلی نبود و مشتری خاص داشت اما، به اندازه ای بود که به مدت 15 سال در خط تولید هارلی دیویدسون بماند.
در سال 2007 هارلی دیویدسون مدلی از موتورسیکلت وی-راد را برای مسابقات درگ (Drag- racing) ساخت که موتورسیکلت V-Rod Destroyer نام داشت و توانست رکوردی در سرعت هم از خود بجا گذارد. این موتورسیکلت در سال های بعد تکامل یافت و مدل هایی با نام Night Rod و Muscle از آن تولید شد و حجم انجین آن تا سال 2017 به 1247 سی سی رسید.
داستان موتورسیکلت V-Rod در سال 2018 به پایان خود رسید و از آن به بعد اثری از آن در بین تولیدات هارلی دیویدسون مشاهده نشد. شایعاتی درمورد دلایل حذف این موتورسیکلت از محصولات هارلی شنیده می شد که استاندارد آلودگی Euro 4 و پایین بودن فروش از آن جمله بودند.
اکنون هارلی دیویدسون برای ارایه محصولات با مشتری خاص، بر روی تولیدات سری CVO (Custom Vehicle Operations) خود تکیه می کند. موتورسیکلت V-Rod دیگر تولید نمی شود اما فراموش هم نمی شود و برای همیشه همکاری پورشه در ساخت انجین برای هارلی دیویدسون در یادها خواهد ماند.
