شش موتورسیکلتی که والنتینو با آنها به اوج رسید

چندی پیش والنتینو رسی، قهرمان افسانه ای مسابقات جهانی موتو جی پی، بازنشسته شد و ما در مطلبی با عنوان “خداحافظی اسطوره”  در مورد رفتن این قهرمان صحبت کردیم. همچنین در مطلب دیگری با عنوان “والنتینو رُسی (Valentino Rossi)” بیوگرافی او را به اطلاع علاقمندان رساندیم.

مطلب حاضر را به معرفی موتورسیکلت هایی که این قهرمان با آن ها به اوج رسید اختصاص داده ایم. رسی تا قبل از ترک صحنه موتورسواری حرفه ای خود، 9 عنوان قهرمانی جهانی را به دست آورد که هفت عنوان در کلاس MotoGP/500cc (بالاترین کلاس در مسابقات گرندپری) بود. او تنها موتورسواری در تاریخ است که در دسته های 125 سی سی، 250 سی سی، 500 سی سی و مسابقات موتو جی پی برنده شده است.

رسی که با نام مستعار “دکتر” شناخته می شود، از زمان اولین حضورش در دسته 125 سی سی در سال 1996 تا زمان بازنشستگی اش در سال 2021، برای چهار تیم (تولیدکننده موتورسیکلت) مسابقه داد. این تیم ها عبارت بودند از Aprilia، Honda، Ducati و Yamaha. او بیشترین سال ها را با یاماها طی کرد و اکثر عناوین MotoGP خود را نیز برای این موتورسیکلت ساز ژاپنی به دست آورد.

“دکتر” که تمام دوران حرفه ای خود را با شماره 46 مسابقه داده بود، در فصل 2021 کلاس MotoGP نیز شرکت کرد. این بیست و ششمین فصل و آخرین فصل موتورسواری این قهرمان 42 ساله بود.

این اسطوره ایتالیایی همیشه به عنوان یکی از بهترین موتورسواران جهان در یادها باقی خواهد ماند و مانند خود او، موتورسیکلت های والنتینو نیز به خاطر ارتباطشان با این نماد، به یاد آورده خواهند شد. در زیر نگاهی داریم به شش موتورسیکلتی که رسی سوار بر آنها شد و شگفتی آفرید.

موتورسیکلت آپریلیا RS125R ( 1996 و 1997)

والنتینو رسی در سال 1996 کار خود را در گرندپری با آپریلیا RS 125 R آغاز کرد. در فصل 1997، او از مجموع 15 مسابقه کلاس 125 سی سی، 11 پیروزی و 13 مقام بدست آورد. بدین ترتیب اولین قهرمانی خود را با این موتورسیکلت به دست آورد.

آپریلیا نامی غالب در کلاس 125 سی سی در فصول 1992 تا 2011 بود ( آخرین فصل قبل از اینکه این دسته با Moto 3 جایگزین شود). این موتورسیکلت ساز ایتالیایی که اکنون بخشی از Piaggio است، این موتورسیکلت مسابقه ای 125 سی سی را  در سال 1988 ساخته بود اما نتوانسته بود آن را تا قبل از فصل 1992 تکمیل و آماده کند (در صورت علاقه مندی به تاریخچه شرکت آپریلیا می توانید به مقاله تاریخچه شرکت آپریلیا را مطالعه نمائید).

موتورسیکلت آپریلیا RSW250 (1997 و 1998)

آپریلیا در سال 1985 وارد کلاس 250 سی سی شده بود، اما از سال 1992، یعنی زمانی که در موتورسیکلت آپریلیا 250 تغییرات اساسی اتفاق افتاد، روی مدار موفقیت افتاد. این موتورسیکلت که تا آن زمان با نام AF1 شناخته می شد، نام جدید RS250V را به خود گرفت و با آن بود که آپریلیا بر فصل 2009 تسلط یافت.

روسی، برنده مسابقات قهرمانی گرند پری 125 سی سی در سال 1997، در فصل 1998 به دسته 250 سی سی صعود کرد. او در نهایت مقام دوم را به دست آورد.

در فصل 1999، والنتینو با Aprilia RSW250 مسابقه داد. والنتیتو رسی در این فصل قهرمان شد، اولین قهرمانی 250 سی سی و دومین قهرمانی جهانی گرند پری.

پس از پیروزی، رسی آپریلیا را به مقصد هوندا، موتورسیکلت‌ساز ژاپنی که والنتینو توانست با او تاریخ را بازنویسی کند، ترک کرد. اما موتورسیکلت آپریلیا RSW250 شکوه خود را حفظ کرد و اسطوره هایی مانند Max Biaggi، Marco Melandri و Jorge Lorenzo چه قبل و چه بعد از رسی سوار بر آن حماسه آفریدند.

موتورسیکلت هوندا NSR500 (2000 و 2001)

موتورسیکلت هوندا NSR500 موتورسیکلتی است که رسی با آن پیروزی های درخشان خود در کلاس برتر مسابقات موتورسیکلت گرند پری را آغاز کرد.

زمانی که رسی در پایان فصل 2001 عنوان قهرمانی 500 سی سی را به دست آورد، اولین قهرمانی او در این رده بود. او همچنین آخرین موتورسواری بود که در کلاس 500 سی سی دو زمانه این عنوان را کسب کرد زیرا از فصل 2002 به بعد این مسابقات به MotoGP تغییر نام داد و موتورسیکلت های چهار زمانه 990 سی سی وارد کار شدند. رسی همچنین با این موتورسیکلت پانصدمین مقام قهرمانی هوندا در مسابقات جهانی گرند پری ژاپن در فصل 2001 را برای این سازنده به ارمغان آورد.

موتورسیکلت هوندا NSR500 اولین بار در فصل مسابقات 1984 وارد صحنه شد و فوراً خود را نشان داد. این موتورسیکلت تا پایان عصر مسابقات 500 سی سی قدرت برتر مسابقات باقی ماند و هنوز به عنوان موفق ترین موتورسیکلت کلاس برتر تمام دوران شناخته می شود.

این موتورسیکلت در بیش از 130 مسابقه گرند پری، از جمله تمام 15 مسابقه فصل 1997، برنده شد. NSR500 مجموعاً 21 مقام اولی جهانی برای موتور سوار و شرکت سازنده خود به ارمغان آورد که شش مورد آن، پیروزی های متوالی از سال 1994 تا 1999 بود.

NSR500 و نسخه 250 سی سی آن سابقه منحصر به فردی برای هوندا ایجاد کردند و قهرمان هر دو دسته 500 سی سی و دسته پایین تر آن (T250 سی سی آن زمان) در مسابقات موتور سیکلت گرند پری شدند. در سال 1985، Freddie Spencer با این موتورسیکلت ها هر دو عنوان را از آن خود کرد و رکوردی زد که از آن زمان توسط هیچ سازنده یا موتورسوار دیگری تکرار نشده است.

این موتورسیکلت به مدت 19 سال تقریبا بدون تغییر باقی ماند، و تنها تغییر مهمی که داشت جابجایی مخزن سوخت آن بود که در سال 1984 به زیر انجین منتقل شد تا مرکز ثقل را پایین بیاورد. اما این تغییر، آن طور که انتظار می رفت جواب نداد و در سال 1985 دوباره مخزن سوخت به جای قبلی برگشت.

هوندا NSR500 یک انجین 2 زمانه چهار سیلندر جناقی داشت و به یک گیربکس 6 سرعته مجهز بود.

موتورسیکلت هوندا RC211V (2002 و 2003)

این موتورسیکلت عنوان اولین قهرمان دوره جدید MotoGP را دارد. والنتینو رسی در فصول 2002 و 2003 با هوندا RC211V مسابقه داد و هر دو را برد.

هوندا RC211V اولین موتورسیکلت چهار زمانه در کلاس خود ( بعد از NR500 در سال 1979) بود. RC211V با یک انجین 5 سیلندر چهار زمانه مایع – خنک، 260 اسب بخار توان داشت.

این موتورسیکلت، هم در فناوری و هم در طراحی، سرآمد زمان خود بود. هوندا RC211V در سال 2002 و 2003 و 2004 عنوان قهرمانی سازندگان را به دست آورد، اما والنتینو رسی در فصل 2004 با یک یاماها عنوان قهرمانی را در بین موتورسواران به دست آورد.

موتورسیکلت دوکاتی Desmosedici (2011 و 2012)

رسی قبل از فصل 2011، با قراردادی دو ساله به دوکاتی پیوست. این خبر هیجان‌انگیزی محسوب می شد چون رسی بعد از سال‌ها قصد داشت برای یک سازنده ایتالیایی مسابقه دهد.

با این حال، این دو فصل به طرز وحشتناکی برای والنتینو خسته کننده بود. او نتوانست در آنجا موفقیتی کسب کند و از دوکاتی خداحافظی کرد تا برای فصل 2013 به یاماها بپیوندد (اولین برد او از سال 2010 به بعد در گرندپری هلند سال 2013 به دست آمد).

پس از اعلام جدایی‌اش از تیم دوکاتی، رسی در توییتر نوشت: “شرمنده ام که نتوانستم عملکرد قابل قبولی در دوکاتی داشته باشم. واقعا متاسفم.”

موتورسیکلت دوکاتی که ما امروز در پیست MotoGP میبینیم، موتور سیکلتی 1000 سی سی، چهار سیلندر و مایع – خنک است که 250 اسب بخار قدرت دارد.

موتورسیکلت یاماها YZR-M1 (2010-2004 و از 2013 تا کنون)

رسی سال ها با یاماها YZR-M1 مسابقه داد. موتورسیکلتی که در نوع خود یک هیولا است. یک انجین 4 سیلندر خطی 1000 سی سی مایع – خنک دارد که 240 اسب بخار قدرت تولید می کند و مجهز به یک گیربکس شش سرعته است.

اولین مدل این موتورسیکلت در سال 2002 و همزمان با مجموعه ای از تغییرات در قوانین مسابقات، از جمله تغییر نام کلاس 500 سی سی به MotoGP و اجازه یافتن موتورسیکلت های چهار زمانه تا 990 سی سی برای شرکت در مسابقه، وارد میدان شد.

والنتینو رسی پس از ترک هوندا، برای فصل 2004 به یاماها پیوست. به گفته یاماها، رسی چندین انجین متفاوت را آزمایش کرد و نهایتا یکی از آن ها را که “Sweet” نامیده بود، انتخاب کرد. رسی اولین مسابقه خود را برای یاماها در ولکام (Welkom) آفریقای جنوبی برد و سپس قهرمان فصل MotoGP سال 2004 شد.

او سومین قهرمانی MotoGP خود را در سال 2008 برای یاماها به دست آورد و یک بار دیگر در فصل 2009 از عنوان خود دفاع کرد، جایی که چهارمین قهرمانی MotoGP خود را برای این تیم و هفتمین قهرمانی جهانی خود را در این کلاس بدست آورد.

والنتینو عشق خود را به یاماها YZR-M1 در سال 2010، یعنی زمانی که قرار شده بود از فصل بعد برای دوکاتی مسابقه دهد، ابراز کرده بود.

گاردین به نقل از رسی در مورد این موتورسیکلت نوشت: “در آن زمان یاماها YZR-M1 موتورسیکلتی در سطح متوسط و ​​ضعیف قلمداد می شد و توسط اکثر موتورسواران و کارکنان MotoGP مورد تمسخر قرار می گرفت. ولی اکنون، پس از کمک به رشد و پیشرفت آن، می‌توانید این موتورسیکلت را که در گاراژ رسی لبخند می‌زند ببینید. موتورسیکلتی که مورد تحسین قرار می‌گیرد و با آن شاهانه برخورد می شود.”

رسی پس از مدت کوتاهی که با دوکاتی بود، دوباره برای فصل 2013 به یاماها بازگشت و از آن زمان به بعد با یاماها مسابقه داد.