موتورسیکلت شنی دار فرانسوی Moto-Сhenille Mercier

در اواخر دهه 20 میلادی تقریبا همه کشور های اروپایی برای شروع جنگ در حال آماده شدن بودند. یکی از نشانه های این امر، طراحی و ساخت خودرو و موتورسیکلت های شنی دار در آن زمان بود. ابتدا تصور میشد این تجهیزات به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گیرند، اما چنین نشد. یکی از این موتورسیکلت شنی دار را مخترع سوئیسی آدرین مرسیه (Adrien Mercier) در کارخانه ای به همین نام (Mercier) در فرانسه ساخت. این کارخانه تولید کننده موتورگازی 50 سی سی با انجین Lavalette و همچنین موتورسیکلت هایی با حجم 175 و 125 سی سی با انجین فرانسوی Ydral بود.

در اوایل سال 1932 میلادی آدرین مرسیه در شهر” بوآ- کلمب ” فرانسه به طراحی و ساخت موتورسیکلت شنی دار برای کاربرد نظامی مشغول بود تا اینکه در روز 9 فوریه سال 1937 میلادی در سال 1937 میلادی نمونه ای از این موتورسیکلت را بر روی تپه های محلی با شیب 27 درجه و حضور نظامیان آزمایش کردند. موتورسیکلت شنی دارMercier مجهز به یک انجین سوپاپ بالای JAP با حجم 350 سی سی بود.

 انجین JAP ، این موتورسیکلت را به حداکثر سرعت 65 کیلومتر بر ساعت می رساند و سیستم خنک کننده تکمیلی سرسیلندر آن شامل فن خنک کننده ای بود که به کمک انجین به حرکت در می آمد.

موتورسیکلت شنی دار فرانسوی توسط هندل دستی و نشسته بر روی زین روشن می شد و دارای گیربکس 3 سرعته ساخت شرکت فرانسوی Soyer بود و اهرم تعویض دنده آن در جلو راننده آن قرار داشت.

بخش جلو این موتورسیکلت دارای شنی با قطعات لاستیکی به عرض 150 میلیمتر با سیستم تعلیق از نوع فنر تخت نیم بیضی بود.  بخش عقب موتورسیکلت ساده بود و تعلیق نداشت و به شاسی لوله ای آن بخش هایی از قبیل جاپایی، زین، باک سوخت و چرخ عقب با سایز 90/270 متصل شده بود.

گرچه این محصول دارای مشکلاتی بود، ولی نظامیان پیشنهاد ساخت چنین موتورسیکلتی با انجین Aubier Dunne را دادند. اما از نظر طراح آن، این کار پرهزینه و  وقت گیر بود. بنابر این با مخالفت طراح آن روبرو شد و به همان 2 نمونه ساخته شده بسنده و در تاریخ 27 جولای 1939 میلادی، پروژه این موتورسیکلت برای همیشه بسته شد.

مشخصات فنی: