موتورسیکلت سه چرخ Daihatsu SB-7

در سال 1907 میلادی دو پروفسور دانشگاه اوزاکای ژاپن به نام های “یوشینکی” و “تورومی” تصمیم گرفتند شرکتی به نام “Hatsudoki Seizo Co” تاسیس کنند. شرکت هاتسودوکی مانند شرکت های به نام صنعت موتورسیکلت سازی آن زمان، به تولید و فروش انجین های درون سوز با سوخت گاز طبیعی مشغول شد.
در سال 1919 میلادی این شرکت نمونه اولیه یک اتومبیل باری 2 تنی با انجین بنزینی را ساخت، اما به دلیل عدم توانایی رقابت با مهم ترین شرکت اتومبیل سازی آن زمان، یعنی شرکت داتسون (نیسان) این اتومبیل به تولید انبوه نرسید. داتسون در آنزمان اتومبیل باری مدل 41 را تولید می کرد که تا سال 1927 میلادی با موفقیت ساخته می شد.

اگرچه شرکت Hatsudoki Seizo در رقابت با داتسون به موفقیت نرسید، اما اولین موتورسیکلت سه چرخ ژاپن – که تمام قطعات آن ژاپنی بودند – را تولید کرد. این موتورسیکلت که “ HA” نامیده می شد با انجینی – که سوپاپ های آن در پایین قرار داشت – به حجم 500 سی سی از سال 1931-1930 فقط برای یک سال تولید شد و سپس مدل دیگری بنام “HB” جایگزین آن شد.

شرکت Hatsudoki Seizo همزمان با شرکت دیگری به نام Tsubasa Nippon Air Brake (که امروزه تولید کننده سیستم ترمز Nabtesco هست) قرارداد همکاری امضا کرد که در آنجا موتورسیکلت های سه چرخ مشابهی تولید شود. این موتورسیکلت به دلیل سادگی استفاده و ظرفیت حمل بالا موفقیت خوبی در ژاپن بدست آورد.
تا سال 1935 میلادی هنگامی که بلند پروازی های ژاپن نسبت به تصرف بخشی از خاک چین ملموس شده بود، شرکت دای هاتسو حجم زیادی از موتورسیکلت های سه چرخ خود را به نیروهای نظامی ژاپن فروخته بود و مقام اول فروش موتورسیکلت سه چرخ در ژاپن را از آن خود کرده بود. این موتورسیکلت تولید ژاپن نه تنها از لحاظ قیمت، بلکه از نظر حجم بالای انجین و شاسی محکم کاملا مناسب نیازهای آن کشور ساخته شده بود و رقیبی نداشت.
در سال 1937 میلادی جنگ بین ژاپن و چین آغاز شد و در ادامه ژاپن وارد جنگ جهانی دوم شد. از همان ابتدای جنگ، ژاپن همه وسایل نقلیه خود را وارد جنگ با چین کرد و در نهایت هم تعداد زیادی از موتورسیکلت های ژاپنی در چین – پس از جنگ – باقی ماندند. در آنجا از این موتورسیکلت های ژاپنی تا از بین رفتن کامل آن ها استفاده می کردند. در خود ژاپن، موتورسیکلت هایی که پس از جنگ باقی مانده بودند در بازسازی شهر ها و حمل و نقل مصالح به کار گرفته می شدند.
از سال 1938 تا 1940 میلادی، موتورسیکلت سه چرخ دای هاتسو اس بی-7 (Daihatsu SB-7) ساخته شد که بهبود یافته موتورسیکلت سه چرخ مدل SA (ساخت 1937 میلادی) بود. موتورسیکلت مدل SA یا SSA با سه نوع انجین مختلف با حجم های 498(SA5) سی سی، 670(SA6)سی سی و 736(SA7) سی سی به بازار عرضه می شد. در سال 1938 میلادی مدلهای فیس لیفت شده دو موتورسیکلت 670(SB6) سی سی و 736(SB7) سی سی نیز عرضه شد.


موتورسیکلت سه چرخ Daihatsu SB-7 قابلیت حمل 500 کیلوگرم بار را داشت و حداکثر سرعت آن در جاده آسفالت 70 کیلومتر بر ساعت بود.
در سال 1951 میلادی این شرکت نام جدید” Daihatsu Motor Co.” را برگزید که از ترکیب نام مکانی در اوزاکا به نام Dai(大) و کلمه تولیدکننده انجین (発) Hatsu درست شده بود. تولید محصولات دای هاتسو تا سال 1967 میلادی که در شرکت تویوتا ادغام شد ادامه پیدا کرد.
امروزه تقریبا نمی توان حتی در ژاپن موتورسیکلت سه چرخ دای هاتسو تولید دهه 30 میلادی را یافت، اما چون شرکت دای هاتسو تا امروز- به عنوان تولید کننده اتومبیل – به حیات خود ادامه داده اطلاعاتی از این موتورسیکلت در دسترس است.
مشخصات فنی موتورسیکلت سه چرخ Daihatsu SB-7:
سازنده | Hatsudoki Seizo Co. ، ژاپن |
تاریخ ساخت | 1938-1940 میلادی |
انجین | تک سیلندر 4 زمانه به حجم 736 سی سی و قدرت 20 اسب بخار |
گیربکس | 3 سرعته |
تعلیق جلو | اسپرینگر |
تعلیق عقب | خشک |
طول/عرض | 2795 /900 میلیمتر |
فاصله زیر موتور تا زمین | 180 میلیمتر |
وزن | 570 کیلوگرم |
ظرفیت حمل | 500 کیلوگرم |
حداکثر سرعت | 70 کیلومتر بر ساعت |