تاریخچه شرکت موتورسیکلت سازی ترایومف

“شرکت مهندسی ترایومف” (Triumph Engineering Co Ltd) یک موتورسیکلت ساز انگلیسی بود که در سال 1883 از شهر کاونتری شروع به کار کرد و سپس به Meriden نقل مکان کرد و نهایتا در سال 1983 ورشکست شد. این شرکت را نباید با شرکت “موتورسیکلت سازی ترایومف” (Triumph Motorcycles Ltd) که از سال 1983 با بدست آوردن برند ترایومف توانست این نام را دوباره زنده کند اشتباه گرفت، گرچه که این تغییر بخشی از تاریخچه این برند محسوب میشود.

سال های اولیه

“شرکت مهندسی ترایومف” را فردی با اصلیت آلمانی به نام زیگفرید بتمان (Siegfried Bettmann) که در سال 1883 از نورنبرگ – در امپراطوری آلمان – به شهر کاونتری انگلستان مهاجرت کرده بود پایه گذاشت. زیگفرید در سن 20 سالگی (1884 میلادی) شرکتی را برای صادرات و واردات به نام S.Bettmann & Co ImportExport Agency در شهر لندن تاسیس کرد. اولین محصولات این شرکت که زیگفرید آن ها را می خرید و با نام خود می فروخت شامل دوچرخه و چرخ خیاطی بود که از آلمان وارد می کرد.

در سال 1886، زیگفرید بتمان، نام شرکت را به Triumph Cycle Company (شرکت دوچرخه های ترایومف) تغییر داد. یک سال بعد، با پشتوانه “شرکت تایرهای بادی دانلوپ” (Dunlop Pneumatic Tyre Company)، نام شرکت به “شرکت ترایومف جدید” ( New Triumph Co. Ltd) تغییر کرد و در همان سال یک آلمانی دیگر بنام موریس شولته (Moritz Schulte) از نورنبرگ آمد و به عنوان شریک به شرکت پیوست.

شریک جدید (Schulte)، بتمان را تشویق کرد که ترایومف را به یک سازنده تبدیل کند. بر همین اساس، بتمان با پولی که از خانواده خود و “شولته” قرض گرفته بود، زمینی را برای ساخت کارخانه در کاونتری خرید و در سال 1889 اولین دوچرخه ساخت ترایومف را در آن ساخت. در سال 1896 نیز، کارخانه دوچرخه سازی دیگری را در نورنبرگ افتتاح کرد.

در سال 1898، ترایومف تصمیم گرفت که در کارخانه کاونتری خود، موتورسیکلت هم بسازد. در سال 1902 اولین موتورسیکلت یا دوچرخه موتوردار ترایومف که ترکیبی از یک دوچرخه و یک انجین بلژیکی بنام Minerva بود تولید شد.

در 1903، پس از فروش 500 دستگاه موتورسیکلت، ترایومف ساخت موتورسیکلت در کارخانه نورنبرگ را هم آغاز کرد. طراحی تولیدات ترایومف در سال های اولیه تولید، اقتباسی از سازندگان دیگر بود، اما در 1904 شروع به تولید محصولاتی با طراحی خود کرد. در سال 1905 اولین موتورسیکلت صد در صد طراحی شده توسط خود ترایومف تولید شد و تا پایان همان سال، بیش از 250 دستگاه از آن ساخته شد.

در 1907، کارخانه بزرگتری را با ظرفیت 1000 دستگاه افتتاح کردند و برند ارزانتری را هم که گلوریا ( Gloria) نام داشت در همان کارخانه تولید می کردند.

برای رهایی از سردرگمی در مورد موتورسیکلت هایی که در انگلیس یا آلمان تولید می شد، تولیدات کارخانه نورنبرگ را با برند اُریال (Orial) به بعضی مقاصد صادر کردند ولی چون شرکتی با همین نام در فرانسه وجود داشت، نام اُریال را به تی دبلیو ان (TWN) که مخفف “کارخانه ترایومف نورنبرگ” (Triumph Werkr Nurenberg) بود تغییر دادند.

جنگ جهانی اول و دهه 1920 میلادی

شروع جنگ جهانی و لزوم تامین موتورسیکلت برای نیروهای متفقین، فرصت خوبی را در اختیار ترایومف گذاشت. بیش از سی هزار دستگاه موتورسیکلت – شامل Model H Roadster که به Trusty Triumph معروف بود و اغلب از آن بعنوان اولین موتورسیکلت امروزی یاد می شود – برای نیروهای متفق تولید شد.

پس از جنگ، شولته میخواست که به جای دوچرخه به تولید خودرو بپردازند ولی بر سراین موضوع با بتمان به توافق نرسید و شولته از شرکت رفت. اما در دهه 1920 ، ترایومف کارخانه ای در شهر کاونتری را – که قبلا متعلق به شرکت خودروسازی هیلمن (Hillman) بود –  خرید و خودرویی را در سال 1923 تولید کرد و نام Triumph Motor Company  ظاهر شد.

در همین زمان “هری ریکاردو” (Harry Ricardo) که یکی از طراحان بنام موتورهای احتراقی درون سوز بود، یک انجین برای موتورسیکلت های ترایومف طراحی کرد.

در اواسط  همان دهه (1920) بود که ترایومف، با تولید 30000 دستگاه موتورسیکلت و خودرو، به یکی از سازندگان اصلی این محصولات در انگلیس تبدیل شده بود.

دوچرخه های ترایومف هم در بازارهای صادراتی مشتری زیادی داشت. اولین موفقیت ترایومف در زمینه خودرو، با عرضه محصولی به نام “سوپرسون” (Super Seven) در سال 1928 رخ داد و پس از آن ” سوپر ایت” (Super Eight) ساخته شد.

دهه 1930

با وخیم شدن اوضاع اقتصادی اروپا در 1929، ترایومف تاسیسات آلمان خود را که یک زیر مجموعه مستقل بود فروخت. این مجموعه بعدها با شرکت آدلر (Adler) ادغام شد و شرکت ترایومف- آدلر (Company Triumph-Adler)  نام گرفت. این شرکت تا سال 1957 به تولید موتورسیکلت با برند TWN ادامه داد.

در سال 1932، ترایومف بخش دوچرخه سازی خود را به شرکت دوچرخه سازی رالی (Raleigh Bicycle Company) فروخت. در آن زمان ترایومف با مشکلات مالی زیادی روبرو بود که در نتیجه آن، بتمان مجبور به ترک پست ریاست هیئت مدیره شد و در سال 1933 بازنشسته شد.

در سال 1936، بخش خودروسازی ضررده بود. بنابراین از موتورسیکلت سازی جدا شد و در سال 1939 به شرکت استاندارد موتور (Standard Motor Company) فروخته شد.

بخش موتورسیکلت سازی که در سال 1936 به وسیله برند رقیب یعنی Ariel خریداری شده بود وضع بدی نداشت و در همان سال صادرات خود به آمریکا – که به بزرگترین بازار ترایومف تبدیل شد – را آغاز کرد. مالک ترایومف و Ariel که جک سنگستر (Jack Sangster) نام داشت شرکتی بنام “شرکت مهندسی ترایومف”  (Triumph Engineering Co Ltd) را تاسیس کرد که توسط مدیران سابق Ariel اداره می شد. یکی از این مدیران ادوارد ترنر (Edward Turner) بود که موتورسیکلت 500 سی سی 5T Triumph Speed Twin را طراحی کرده بود. این موتورسیکلت که در سال 1937 عرضه شده بود، مبنایی شد برای تمام موتورسیکلت های دو سیلندر ترایومف تا دهه 1980.

برخلاف تصور غالب، این اولین موتورسیکلت دوسیلندر ترایومف نبود. اولین دوسیلندر را Val Page برای ترایومف طراحی کرده بود و در سال 1933 با عنوان  Model 6/1 عرضه شده بود. گرچه این موتورسیکلت در مسابقات خوب عمل کرد ولی بین عامه محبوب نبود و فروش خوبی نداشت. با آمدن ادوارد ترنر تولید این موتورسیکلت متوقف شد و با همان 500 سی سی طراحی خود او جایگزین شد.

البته بعدها Model 6/1، با اصلاحاتی به عنوان BSA A10 معرفی شد. در سال 1939، موتورسیکلت 500 سی سی تایگر (Tiger T100) با حداکثر سرعت 160 کیلومتر بر ساعت معرفی شد و سپس جنگ جهانی دوم شروع شد.

جنگ جهانی دوم و پس از آن

تا قبل از جنگ، موتورسیکلت های ترایومف در کارخانه کاونتری تولید می شد. اما در طی حملات سپتامبر 1940 تا می 1941 آلمان ها، این شهر و کارخانه های آن ویران شد. ابزار و تجهیزات باقی مانده از کارخانه بازیابی شد و به Meriden در Warwickshire منتقل شد و در سال 1924 تولید دوباره شروع شد.

در این زمان بود که موتورسیکلت ترایومف Speed Twin که قبل از جنگ طراحی شده بود دوباره به تولید انبوه رسید. بدهی های به آمریکا (از بابت کمکهای آمریکا به انگلیس در جنگ) باعث شده بود که نزدیک به 70 درصد تولیدات تریومف به آمریکا ارسال شود. ترایومف برای اینکه به تقاضای آمریکایی ها برای موتورسیکلت های تورینگ پاسخ داده باشد، نمونه 650 سی سی موتورسیکلت Speed Twin را ساخت و آن را تاندربرد (Thunderbird) نامید.

 در سال 1951، مالک  ترایومف (Sangster)، آن را  به یکی از رقبا یعنی BSA فروخت و خود نیز عضو هیئت مدیره BSA شد. او در سال 1956 به ریاست هیئت مدیره گروه  BSA رسید.

در سال 1953، پس از آنکه مارلون براندو یک موتورسیکلت ترایومف Thunderbird 6T مدل 1950 را در فیلم “وحشی” (The Wild One) سوار شد شهرت زیادی کسب کرد.

در دهه 1960، علی رغم مخالفت برخی مدیران ترایومف، این شرکت دو مدل اسکوتر به نام های Tina و Tigress تولید کرد.

درآن دهه،  شصت درصد تولید ترایومف و 80 درصد تولیدات BSA صادر می شد. این مسئله باعث ایجاد خلا در بازار و نفوذ برندهای ژاپنی شد.

در 1969، 50 درصد بازار موتورسیکلت های بالای 500 سی سی آمریکا دراختیار ترایومف بود، اما این برند نتوانست همپای تکنولوژی روز و رقبای خود بویژه ژاپنی ها پیش رود. فرایند های تولید در ترایومف عقب افتاده بود و بهره وری نیروی انسانی  پایین بود. در دهه 1970، ترایومف ضربه دیگری هم از قوانین ایالات متحده خورد. طبق این قوانین، اهرم دنده و پدال ترمز تمام موتورسیکلت های وارداتی به آمریکا باید مانند موتورسیکلت های ژاپنی باشد، که به معنی هزینه سنگین برای این تغییرات در موتورسیکلت های ترایومف بود.

ترایومف و BSA از توان ژاپنی ها آگاه بودند ولی چون ژاپنی ها وارد تولید موتورسیکلت های با حجم انجین بالا نشده بودند کمتر احساس خطر می کردند. اما ورود هوندا CB750 همه چیز را عوض کرد. ترایومف و BSA موتورسیکلت های 750 سی سی سه سیلندری را قبل از هوندا ساخته بودند، اما علیرغم عملکرد خوب، نسبت به چهار سیلندر هوندا دو ضعف عمده داشتند: روغن ریزی و نیاز به نگهداری بالا.

در 1970 علیرغم تلاشی که ترایومف برای باز طراحی موتورسیکلت های Tiger/Bonneville کرد نتوانست در مقابل هوندا  CB750 و کاوازاکی 500 Mach3  موفق شود.

شرکت BSA Group در سال 1971 بالغ بر 8.5 میلیون پوند ضرر داد که 3 میلیون آن مربوط به برند BSA بود. سپس دولت انگلیس وارد قضیه شد و گروه BSA به هلدینگ منگنز برنز (Manganese Bronze Holdings) که مالک Norton، AJS، Matchless ،Francis-Barnett، James-Velocette  و Villiers هم بود فروخته شد.

پس از آنکه گروه BSA در سال 1972 ورشکست شد، با حمایت مالی دولت انگلیس برندهای Norton، Triumph و BSA ادغام و تحت تسلط شرکت جدیدی به نام Norton Villiers Triumph (NVT) درآمدند.

در سال 1977، شرکت NVT از هم پاشید و تعاونی کارگران کارخانه ترایومف در Meriden با کمک دولت، امتیاز برند ترایومف را خریدند که بعدا به شرکت Triumph Motorcycles (Meriden) Limited تبدیل شد و با تنها دو محصول 750 سی سی یعنی Bonneville و Tiger شروع به تولید کرد و تا سال 1983 ضمن عرضه مدل های مختلف به حیات خود ادامه  داد.

در سال 1983 شرکت Triumph Motorcycles (Meriden) Ltd به دلیل بدهکاری زیاد ورشکست شد. پس از این ورشکستگی، یک گچکار ساختمان به نام جان بلور (John Bloor) – که ثروتی از راه ساخت و ساز ملک به دست آورده بود – نام و امتیاز تولید ترایومف را از دادگستری خرید. شرکت او در که در ابتدا Bonneville Coventry Ltd نام داشت، سعی کرد تا تولید ترایومف ادامه پیدا کند و عنوان دومین سازنده قدیمی موتورسیکلت- که بدون توقف تولید کرده – را برای ترایومف حفظ کند (عنوان اول قدیمی ترین سازنده بدون توقف – با یکسال سابقه بیشتر – در اختیار شرکت رویال انفیلد است). به این ترتیب تولید موتورسیکلت ترایومف Bonneville تا 1990 که ترایومف سری جدید محصولات خود را ارایه کرد ادامه یافت.

امروزه نام این شرکت Triumph Motorcycle (Hinckley) Ltd است و گستره ای از انواع موتورسیکلت را تولید می کند و محصولات آن محبوبیت زیادی دارد. در میان تولیدات این شرکت نام مدل های قدیمی این شرکت  مانند Bonneville دوسیلندر نیز به چشم می خورد که با طراحی مدرن عرضه می شود.