بنلی لئونچینو 250

شرکت بنلی و به تبع آن نمایندگی های این شرکت، موتورسیکلت لئونچینو (Leoncino) 250 را به عنوان یک اسکرمبلر معرفی می کنند. اما به نظر ما قابلیت های این موتورسیکلت چندان با تعریف اسکرمبلر و آفرود سازگار نیست. این نظر نفی کننده جاذبه های این موتورسیکلت به عنوان یک نیکد اسپرتی جمع و جور با طراحی متفاوت نیست.

استایل بنلی لئونچینو 250:

همان گونه که از نام مدل (Leoncino) بر می آید، این موتورسیکلت نمونه کوچک شده بنلی دوسیلندر لئونچینو 500 است و تابع همان فلسفه طراحی  رترو – مدرن. البته رنگ آمیزی شادتری از برادر بزرگتر خود دارد و جوان پسند تر است. زین فرو رفته، محل نصب پلاک (روی شل گیر عقب)، پنل های سیاه روی باک و مجسمه شیر روی گلگیر جلو، در هر دو برادر وجود دارد.

اما چراغ LED جلو لئونچینو 250، بر خلاف مدل 500 – که گرد است – بیضی شکل است. طراحی باک موتور و زین پیوستگی دارد و درز قابل مشاهده ای در پنل های بدنه نیست که نشان کیفیت خوب در ساخت آن است. اما برخی از ویژگی های ظاهری که برای زیباتر شدن موتورسیکلت داده شده باعث مشکلات کاربردی شده است. به عنوان نمونه زین آن کمی باریک است و نازک و جای ترک نشین هم کوچک.

انجین بنلی لئونچینو 250:

لئونچینو 250 از یک پیشرانه تک سیلندر 249 سی سی، آب خنک و چهار سوپاپه بهره می برد و نیروی خود را به یک گیربگس شش سرعته می دهد. این پیشرانه فوق العاده نیست ولی برای بیشتر کاربران رضایت بخش است. وقتی به صدای اگزوز می رسیم، بنلی هیچ وقت کم نمی آورد و آوای بم و باس دار آن خوشایند است. لرزش و صدایی که از این انجین در دورهای بالا احساس می شود و شنیده می شود آزار دهنده نیست اما حکایت از کیفیت معمولی آن دارد که دور از انتظار هم نیست. عملکرد این پیشرانه در تست سرعت عبارت است از: صفر تا 60 کیلومتر بر ساعت در 3.7 ثانیه و صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت در 9.68 ثانیه. این اعداد لئونچینو 250 را در رده متوسط و تقریبا هم گروه سوزوکی Gixxer 250 قرار می دهد.

کلاچ کمی سفت است و استفاده مکرر از آن در ترافیک ممکن است برای بعضی ناراحت کننده شود، به ویژه آن که فاصله دسته کلاچ هم کم نیست و دست های کوچک را بیشتر خسته می کند. تعویض دنده از یک به دو را باید با قاطعیت انجام داد و گرنه دنده خلاص انتخاب می شود. چون گشتاور انجین در دورهای پایین خوب است و فاصله دنده ها کم، میتوان با دنده 3 در ترافیک براحتی حرکت کرد و درحالی که بیشتر از 40 کیلومتر سرعت ندارید و در دنده 6 هستید، سرعت بگیرید.

گاز که می دهید اول غرش اگزوز را می شنوید و با اندکی تاخیر شتابگیری آغاز می شود. در دور 6000، صدای اگزوز معرکه است و جان می دهد برای وارد شدن به تونل. در دورهای متوسط به پایین سرعت گیری فوق العاده ای ندارد، اما در دورهای بالا سریع به خط قرمز (ردلاین) می رسد. به دلیل وزن و شتاب گیری با تاخیر، روی این موتورسیکلت احساس تیزی و چابکی زیادی نمی کنید اما پایداری آن در سرعت بالا خوب است. حد اکثر سرعت لئونچینو 250 در حدود 145 کیلومتر بر ساعت است. شاید اگر دنده شش بلندتری داشت به سرعت بالاتری هم می رسید و مصرف سوخت آن هم کمتر می شد.

سواری بنلی لئونچینو 250:

بنلی لئونچینو 250 سواری نرمی ندارد. حتی می توان گفت کمی خشک است، ولی آزار دهنده نیست. مانند بیشتر موتورسیکلت های هم رده خود، فنربندی جلو آن کمک های معکوس است و در عقب مونوشاک با قابلیت تنظیم برای پیش بارگذاری. مونوشاک عقب خوب است ولی کمک های جلو خشک است و فقط برای راندن روی آسفالت مناسب می باشد. بنابراین قبل از رسیدن به موانع آماده گرفتن ضربه باشید.

از همه مهم تر جاپایی ها هستند که زیادی به عقب رفته اند. این موضوع باعث شده که وضعیت نشستن موتورسوار چیزی نباشد که از یک اسکرمبلر انتظار دارید و بیشتر مناسب موتورهای اسپرت نیکد است. به همین دلیل راندن در حالت ایستاده در مسیرهای ناهموار (که خوراک اسکرمبلر است) در این موتورسیکلت خیلی راحت نیست. بی خیال عنوان “اسکرمبلر” شوید و دور آفرود را خط بکشید. فاصله موتورسوار با دسته فرمان عریض آن مناسب است و سواری در مسافت های کوتاه و درون شهری مشکلی ندارد.

ارتفاع زین 81 سانت است که شاید برای افراد کوتاه قد یا زنان خیلی راحت نباشد. هدایت پذیری لئونچینو 250 در پیچ ها به دلیل طول کوتاه (Wheel Base)، بکارگیری لاستیک های Metzeler و تنظیمات سیستم تعلیق، خوب است. استفاده بنلی از لاستیک های Metzeler M5 قابل تقدیر است.

بقیه امکانات:

بیشتر تفاوت های لئونچینو 250 نسبت به رقبای خود در برخی جزییات تزیینی و کیفیت ساخت آن است. مثلا استایل و طراحی این موتورسیکلت متفاوت و کمی خاص است. صفحه نمایشگر (کیلومتر) این موتورسیکلت TFT ساده است. این نمایشگر اطلاعات مورد نیاز را دراختیار میگذارد اما وضعیت قرارگیری آن چنگی به دل نمیزند و مثل این است که خلاقیت طراح موقع رسیدن به این قسمت ته کشیده است.

ترمز جلو این بنلی، از نوع دیسکی با قطر 280 میلیمتر و کالیپر چهار پیستونه است و ترمز عقب آن دیسکی با قطر 240 میلیمتر. ظاهرا سیستم هیدرولیک استفاده شده برای ترمز جلو، همانی است که برای ترمزهای دیسکی دوبل به کار می رود. به همین دلیل در عین حالی که قدرت نگهدارندگی کافی در اختیار شماست، اما فاقد تیزی و ریسپانسی است که با یک سیلندر اصلی کوچکتر می توانست بدست آید. در غیاب احساس مناسب روی اهرم های ترمز، موتورسوار ناخودآگاه فشار بیشتری را روی ترمز و سیستم ABS (در صورت وجود) وارد می کند که منجر به فرسایش بدون دلیل سیستم ترمز موتورسیکلت می شود.

بنلی لئونچینو 250 زیبایی خاص خودش را دارد و ترکیب مشخصات فنی و استایل آن، گزینه جدیدی را پیش روی علاقمندان قرار می دهد. این موتورسیکلت در ایران بیشتر مورد استقبال جوانان قرار گرفته و از آن به عنوان یک موتورسیکلت خیابانی اسپرت استفاده می کنند. قیمت بنلی لئونچینو 250 در زمان تهیه این بررسی (خرداد 1400) در محدوده 100 میلیون تومان است که بدین ترتیب، این موتورسیکلت بین محصول گرانتر بنلی یعنی TNT249S (دو سیلندر) و محصول ارزانتر این سازنده که TNT25 (تک سیلندر) است قرار می گیرد.

قیمت بنلی لئونچینو 250 در برخی بازارها بی ربط است. مثلا قیمت این موتورسیکلت در بازار هند 1400 دلار بیشتر از سوزوکی Gixxer 250 یعنی حدود 3500 دلار است. شما با همین مقدار پول میتوانید موتورسیکلتی مانند کی تی ام Duke 390  یا هوندا CB300R و یا رویال انفیلد Interceptor 650 را بخرید! یک پله فراتر هم میتوان رفت و با قیمتی کمتر صاحب یک باجاج Dominar 400، یا KTM 250 Duke  شد.

مشخصات فنی بنلی لئونچینو 250: