چگونه موتورسیکلت خود را از زمین بلند کنیم

احتمالا اگر با موتورسیکلت زمین خورده باشید، یا موتورسیکلت شما افتاده باشد و خواسته باشید آن را بلند کنید جمله “چقدر سنگینه” را گفته اید یا از دیگران شنیده اید. واضح است که هر چه وزن موتورسیکلت شما بیشتر باشد بلند کردن آن سخت تراست، اما آنچه که موضوع وزن را مهم تر میکند استفاده ادونچری یا آفرود از موتورسیکلت و افزایش احتمال بروز حادثه در مسیرهای سخت و ناهموار، شرایط جوی نامناسب و نبودن نیروی کمکی است. درست است که کم تجربگی عامل مهمی در بروز همه حوادث است، اما افتادن موتورسیکلت حتی برای باتجربه ترین موتورسواران هم رخ میدهد و به قولی فقط دیریا زود دارد. مسئله این است که: کی، کجا، با چه موتورسیکلتی این اتفاق رخ خواهد داد.

بلند کردن یک موتورسیکلت سنگین ادونچری آنهم با بار اضافی به نیرو و تلاش زیادی نیاز دارد و در صورت عدم استفاده از روش‌های مناسب، می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را به شما وارد کند. در اینجا سعی کرده ایم چند نکته و روش مفید را که برای انواع موتورسیکلت قابل استفاده است در اختیار شما قراردهیم.

نکته اول: ارزیابی وضعیت

معمولا اولین عکس العمل ما در این گونه موارد این است که فورا سعی کنیم موتورسیکلت را از روی زمین بلند کنیم بدون اینکه متوجه احتمال وارد آمدن صدمه به خود باشیم. حال اگر مایلید که به خود صدمه بزنید بسم الله، ولی بدانید که کسی بخاطر سرعت شما در بلند کردن موتورسیکلت جایزه ای به شما نخواهد داد. البته اگر شرایط جوری باشد که موتورسیکلت افتاده شما باعث بروز حادثه دیگری گردد شرایط فرق میکند. در غیر این صورت، نفس عمیقی بکشید، شرایط را با آرامش ارزیابی کنید و ایمن ترین راه بلند کردن موتورسیکلت خود را پیدا کنید.

نکته دوم: بررسی آسیب

ترشح هورمون آدرنالین در بدن در مواقع هیجان و بروز حادثه، هم میتواند مانع احساس درد و یا درک مجروح شدن شما شود و هم موجب انجام کارهایی که چندان عاقلانه نیست. بنابراین قبل از رفتن به طرف موتورسیکلت و بلند کردن آن خاطر جمع شوید که جراحتی ندارید. کمی به بدن و مغز خود فرصت تطبیق با شرایط و اندیشیدن منطقی دهید.

نکته سوم: موتورسیکلت روشن

تماشای موتورسیکلت افتاده و روشن با چرخ عقب در حال دور زدن منظره بدی نیست اما میتواند خطرساز باشد. زنجیر و چرخ پره‌دار در حال حرکت حادثه ساز است. به علاوه باید احتمال نشت بنزین و سایر مایعات و مشکل عدم روغن کاری قطعات داخلی انجین در حالت افتاده را در نظر گرفت و موتورسیکلت را در اولین فرصت خاموش کرد.

نکته چهارم: سطوح شیبدار

هیچ چیز بدتر از آن نیست که با تلاش زیاد موتورسیکلت را بلند کنید و به خاطر قرار داشتن در سرپایینی یا سربالایی کنترل موتورسیکلت را از دست بدهید و مشکل دوباره ای رخ دهد. پس اولین کار پس از بلند کردن موتورسیکلت، در دنده گذاشتن آن است.

نکته پنجم: بار اضافی

جمع و جور کردن اسباب و لوازم یک سفر ادونچری و جا دادن آنها در فضای محدود جعبه های بغل و روی زین کار راحتی نیست. ولی اگر مجبور به اینکار شدید در انجام آن شک نکنید. بار اضافه را از روی موتور باز کنید و کار بلند کردن موتورسیکلت را راحت تر کنید. بستن دوباره بار بهتر از صدمه وارد شدن به ستون فقرات شماست.

نکته ششم: جک بغل

اگر موتورسیکلت شما به طرف راست بر زمین افتاده، جک بغل را قبل از بلند کردن آن باز کنید تا در موقع بلند کردن، موتور از طرف دیگر دوباره بر زمین نیفتد.

نکته هفتم: کمک گرفتن

اگر کسی را در اطراف خود دارید که آماده کمک است یا میتواند کمک کنید از او کمک بگیرید. به این وسیله انرژی خود را برای بقیه مسیر خود ذخیره میکنید و احتمال مصدومیت خود را کاهش میدهید.

نکته هشتم: روش درست

بسیار اهمیت دارد که از روش و تکنیک درست برای بلند کردن موتورسیکلت خود استفاده کنید. قطعا نمی‌خواهید که به دلیل خستگی مفرط، پس از بلند کردن موتورسیکلت از یک طرف، موتورسیکلت به طرف دیگر سقوط کند. تکرار این حرکت انرژی فیزیکی و روحیه شما را از بین میبرد.

روشهای رایج بلند کردن موتورسیکلت

روش پرس نشسته: پشت به موتورسیکلت به حالت نشسته (چمباتمه) قرار بگیرید و باسن خود را به زین موتورسیکلت بچسبانید. دسته فرمان را به طرف خود بچرخانید. با یک دست دسته فرمان و با دست دیگر، دستگیره ترک نشین و یا شاسی جعبه بغل را بگیرید. با فشار روی پاهای خود و انتقال آن به زین یا لبه پایین زین(در صورت امکان) موتور را بلند کنید.

این تکنیک رایج ترین شیوه بلند کردن موتورسیکلت در زمین های مسطح است و اگر آن را درست اجرا کنید از نتیجه راضی خواهید بود. البته مواردی هست که استفاده از این روش را سخت یا غیر ممکن میکند. مثلا اگر موتورسیکلت در جای خیلی ناهموار، شیب‌دار و یا روی سطوح لغزنده شنی افتاده باشد کار سخت میشود.

روش دسته فرمان: روش اول این است که دسته فرمان را طوری قرار می دهید که چرخ جلو به طرف زمین قرار بگیرد. دسته فرمان را با دو دست (مطابق تصویر) گرفته و از حالت نشسته با فشار به پاها – نه ستون فقرات – موتور را بلند کنید. باید در نزدیک ترین فاصله با موتورسیکلت قرارگرفته باشید، کمر راست و سر رو به جلو باشد و فقط پاهای شما نیروی لازم را تامین کنند.

در روش دوم دسته فرمان را برعکس می چرخانید طوری که چرخ به سوی آسمان باشد. بقیه داستان شبیه به روش اول است. برخی روش اول و دسته ای نیز با روش دوم راحت ترند.

روش دسته فرمان بهترین روش برای بلند کردن موتورسیکلت های سنگین در سطوح شیب دار(تپه) و ناهموار است اما اگر به درستی اجرا نشود پتانسیل بالایی برای آسیب زدن به بدن موتورسوار دارد. پس مراقبت کنید.

روش بار مرده: رو به موتورسیکلت به صورت اسکوات (چمباتمه) بنشینید. دستها همانند روش پرس نشسته یعنی یکی دسته فرمان و دیگری دستگیره ترک نشین را میگیرد. با فشار به پاها بلند شوید و نیروی خود را رو به جلو وارد کنید تا موتورسیکلت بلند شود. مراقبت کنید که تا حد امکان کمر صاف و سر رو به جلو باشد مانند وزنه‌برداران.

اجرای این روش نیروی زیادی را از شما میگیرد و تنها در جایی آن به کار گیرید که راه دیگری نباشد. گاهی در جایی که پستی و بلندی زیادی دارد و یا امکان سر خوردن پاها وجود دارد (مانند زمین شنی) چاره دیگری نیست.