ده نکته برای ادونچر با موتورسیکلت در آفرود

اگر برای خود یک موتورسیکلت ادونچری دارید و برای اولین بار به فکر خارج شدن از جاده و زدن به مسیرهای خاکی و آفرود هستید به این ده نکته اساسی توجه کنید.

• از خودتان محافظت کنید

اولین و مهم ترین نکته این است: مطمئن شوید که اگر هیچ چیز خوب پیش نرفت و حادثه ای اتفاق افتاد، تجهیزاتی که به تن دارید به خوبی از شما محافظت می کنند. خاطر جمع شوید که لباس مناسبی برای راندن در جاده ها به تن می‌ کنید چون برخورد با آسفالت به مراتب از گل و لای آسیب زایی بیشتری دارد.

اگر شما یک موتور سوار باتجربه هستید، شاید با خطر کمتری مواجه باشید. اما اگر به تازگی به دنیای موتورسواری ماجراجویی خارج از جاده وارد شده‌اید، بدانید که دیر یا زود با مشکلات غیر منتظره ای روبرو خواهید شد. مسیرهای آفرود مانند جاده های آسفالته صاف و قابل پیش بینی نیستند و چالش های زیادی را پیش روی شما می گذارند.

حداقل تجهیزات ایمنی مورد نیاز شما عبارتند از: کاپشن مناسب دارای محافظ پشت، شانه و آرنج ، شلوار مناسب با محافظ زانو، چکمه های مناسب آفرود، دستکش و کلاه ایمنی مناسب.

برای ادونچر آفرود از کلاه ایمنی جاده ای هم می توانید استفاده کنید اما توجه داشته باشید که در هوای گرم و داغ، به دلیل نزدیکی قسمت چانه این نوع کلاه به صورت، تبادل هوای کمتری صورت میگیرد. حرارت بالای داخل کلاه میتواند آزار دهنده باشد. بنابراین کلاه ایمنی ماجراجویی با فضای بیشتر انتخاب بهتری است. همچنین برای برخی افراد استفاده از عینک موتورسواری میتواند گزینه بهتری از کلاه نقاب دار باشد. زیرا بهتر مانع ورود گرد و غبار شده و کمتر مشکل بخار زدگی رخ می دهد.

• از موتورسیکلت خود محافظت کنید

به همان دلایلی که باید از خود در برابر حوادث احتمالی محافظت کنید، برای محافظت از موتورسیکلت خود نیز باید تدبیر های لازم را بیندیشید. این موضوع ارزش این را دارد که قبل از شروع راندن در مسیرهای آفرود، کمی وقت و پول خود را برای محافظت از خود و موتورسیکلت ماجراجویی خوشگل خود صرف کنید. درست است که تعمیر موتورسیکلت از ترمیم استخوان ها راحت تر است و بهتر است که برای موتورسیکلت شما اتفاقی بیفتد تا خود شما. اما بهتر این است که هیچ عاملی باعث آزردگی و از دست رفتن شادی و لذت موتورسواری ماجراجویی شما نشود.

حداقل تدابیر شما در این مورد می تواند شامل استفاده از گارد یا محافظ انجین و جعبه دنده و رادیاتور، گارد یا محافظ دست و اهرم های ترمز و کلاچ برای ممانعت از شکسته شدن کلید های روی دسته فرمان موتورسیکلت باشد.

• تنها سفر نکنید

تنها سفر کردن با موتور در مسیرهای آفرود حتی برای افراد با تجربه توصیه نمی شود. احتمال زمین خوردن و حادثه دراین مسیرها کم نیست و تردد اندک در این گونه مسیرها به خطرات میافزاید. تجسم کنید لحظه ای را که با موتورسیکلت 200 کیلویی خود زمین می خورید و پای شما زیر موتور گیرکرده و هیچ کمکی هم نیست که به دادتان برسد. اگر کسی را ندارید می توانید به یکی از گروه ها یا کلوپ های موتورسواری بپیوندید و در برنامه های گروهی آنان شرکت کنید تا از تجربیات و کمک های آنان برخوردار شوید.

• عجله نکنید

وقت کافی برای آشنا شدن به مسیر و راندن در آن خواهید داشت پس عجله نکنید. به یاد داشته باشید که موتور ادونچری بزرگتر و سنگین تر از موتورهای آفرود و ترایال است، پس مراقب باشید تا گرفتار نشوید. مسیری را انتخاب کنید که مشکلات کمتری دارد و بیشتر مورد استفاده موتورسواران قرار می گیرد. سفر خود را دریک روز خوب آفتابی انجام دهید. عجله و سرعت خطر حادثه را بالا می برد و معمولا در جاده های خاکی بیرون شهر ها مخاطرات دیگری مثل عبور حیوانات اهلی و وحشی و وسایل نقلیه ای که خلاف جهت می رانند کم نیست.

• انتخاب لاستیک مناسب

اگر پس از اولین تجربه راندن آفرود – بویژه در هوای بارانی – متوجه شدید که لاستیک های Dual Sport فابریک شما چندان هم قابل اعتماد نیست و براحتی سر میخورید تعجب نکنید. لاستیک های 20/80 (20 درصد آفرود، 80 درصد آسفالت) خیلی در این گونه مسیرها به کارتان نمی آید و باید به فکر لاستیک های 50/50 (50 درصد آفرود، 50 درصد آسفالت) که آج های درشت تری دارند باشید. انتخاب لاستیک به نوع مسیر و موتورسیکلت شما بستگی دارد. با افراد باتجربه تر مشورت کنید، نقد ها و اطلاعات وب سایت ها و مجلات تخصصی و معتبر را بررسی کنید تا انتخاب بهتری بکنید.

• راندن روی جاپایی

دیر یا زود با وضعیتی روبرو خواهید شد که باید از زین جدا شده و روی جاپایی های موتورسیکلت خود بایستید و برانید. شاید بتوان گفت که برای برخی، بارز ترین تفاوت راندن در آفرود با جاده آسفالت همین موضوع باشد. پس اگر مهارت کافی ندارید ابتدا در مسیر آسفالت تمرین کنید و آن را یاد بگیرید تا در آفرود اسباب دردسر نشود.

ایستادن روی جاپایی معادله تقسیم وزن و گرانیگاه (مرکزثقل) موتورسیکلت شما را تغییر می دهد. این تغییرباعث میشود که ایستایی موتورسیکلت بیشترو هدایت آن آسانتر شود و موتورسوار از دید بهتری به جلو بهره مند گردد. البته مواردی هم هست ( مثلا در موتورهای سنگین) که نشستن روی زین ایمنی بیشتری دارد و هدایت موتورسیکلت آسانتر است.  گاهی بهتر است در مسیر های ناهموار با چاله های عمیق بر روی زین نشسته باشید تا با خطر کمتری روبرو شوید. اما بدانید که هر چه بیشتر برانید و تجربه پیدا کنید بیشتر میل به ایستادن روی جاپایی را خواهید داشت.

• اندازه حرکت (مومنتوم)

تاثیر وزن روی هدایت پذیری موتورسیکلت در مسیرهای آفرود بیشتر خود را نشان می دهد. وزن 200 کیلویی موتور به اضافه وزن شما در زمان کندن و حرکت کردن، ایستادن، بالارفتن از سربالایی و پایین آمدن از آن درحال مبارزه با شماست. باید با مهارت و ذکاوت عمل کنید، آمادگی های قبل از سفر را افزایش دهید و یا به راندن موتورسیکلتی سبکتر ( تریل یا اندورو) رضایت دهید.

مثلا هنگام بالارفتن از تپه موتورسیکلت تمایل به کاهش سرعت دارد، اما هر چه سرعت کم شود عبور از موانعی مثل سنگ ها و ریشه درختان سخت تر می شود. بنابراین باید اندازه حرکت (مومنتوم) خود را حفظ کنید و متوقف نشوید تا بتوانید به نوک تپه که هدف شماست برسید.

برعکس مورد بالا وقتی است که از تپه پایین می آیید. در این حالت موتورسیکلت تمایل به افزایش سرعت دارد که خطرناک است و مطلوب شما نیست. پس باید اندازه حرکت را در اینجا نیز کنترل کنید. نیش ترمزهای پیاپی و کاهش دنده بهترین روش کنترل دراین حالت است.

نمونه دیگر وقتی است که وارد پیچ های لغزنده میشوید. عدم کنترل سرعت در زمان ورود به چنین پیچ‌هایی یعنی رفتن به استقبال حادثه.

• هدایت موتورسیکلت

وقتی که با ایستادن روی جاپایی و هدایت موتورسیکلت از روی آن خو گرفتید نوبت به مهارت در هدایت و فرمان دادن موتور با پاها است. با فشار آوردن پا روی یکی از جاپایی ها  یا فشار دادن یکی از زانوهایتان به بغل باک تاثیر آن را در هدایت موتورسیکلت خود ببینید. این مهارت ها سهم مهمی در هدایت بهتر و آسانتر موتورسیکلت شما در مسیرهای پر پیچ و خم دارد. این مهارتها را بیاموزید و بکار ببرید.

• حرکت دادن بدن روی موتورسیکلت

موضوع بعدی حرکت دادن کل بدن برای هدایت بهتر موتورسیکلت است. یعنی در سرپایینی ها باید خود را به طرف عقب بکشید تا نسبت وزن روی چرخ عقب زیاد و روی چرخ جلوکم شود. در سربالایی عکس این حرکت لازم است.

اگر سر پیچ ها روی زین نشسته اید باید وزن خود را روی لبه زین بیندازید تا لبه بیرونی لاستیک موتورسیکلت هم بیشتر در جاده فروبرود و اصطکاک بالاتری با سطح حاصل شود. اگر در مسیرهای مستقیم و شنی میرانید بهتر است که وزن را روی چرخ عقب انداخت تا فرمان سبک تر شود.

• سربالا، نگاه به جلو

نکته مهم آخر این است که باید بالا نگه داشتن سر و نگاه موشکافانه به جلو و کمی دور دست را عادت خود کنید. اگر فقط نگاهتان به زمین جلوی چرخ موتورسیکلت است احتمال از دست دادن کنترل زیادتر می شود. پایش مسیر قبل از رسیدن به نقاط مشکل ساز به شما کمک می کند که ضمن حفظ سرعت، فرصت کافی برای انتخاب بهترین مسیر و عکس العمل را پیدا کنید. البته این استراتژی ناقض این نیست که در سرعت های کم و مسیر سنگلاخی نگاهتان متوجه فاصله کمتری با چرخ جلو باشد تا بتوانید بهترین مسیر عبور را انتخاب کنید.